Frå landskapslov til landslov. Om nedskriving av lovtekster som mogleg del av 'eit munnleg-skriftleg kontinuum' i norsk mellomalder

Abstract

Føreliggjandestudiejamfører den språklege utforminga av eitt ogsamesakstilhøve på to ulike steg i gammal norsk rettshistorie: Gulatingslova og Magnus Lagabøtes norskelandslov.Detgjeld herrettstilhøve kringilanddriven kval og veiding av kval. Her vidareførerlandslova heilt klårt deirettsreglarsomgaldt i Gulatingslova.I kva grad, vert det då spurt, kan dei to utformingane av lovtekst herseiast å utgjera ulike steg i det som i andre samanhengar har vore omtala som eit “munnleg–skriftleg kontinuum”. Studien er meint som ein diagnostisk test på ei slik problemstilling i høvetilgammalt norsk lovtilfang